استفاده از عصای سفید به شکل امروزی و به عنوان نمادی برای شناخت نابینایان به بعد از جنگ جهانی اول برمی‌گردد. در سال 1921 میلادی یک عکاس اهل شهر بریستول کشور انگلستان با نام «جیمز بیگز» که در اثر یک سانحه بینایی خود را از دست داد، برای در امان بودن از خطر وسائل نقلیه که در خیابان‌های اطراف محل زندگی وی در حال رفت و آمد بودند، ابتکار استفاده از عصا به رنگ سفید را که به راحتی برای همگان قابل دید باشد، به کار برد.
نابینا به فردی اطلاق می‌شود که میزان بینایی وی در دو چشم با بهترین اصلاح توسط عدسی‌های تعیین‌کننده به میزان کمتر از یک دهم درصد باشد به طوری که تشخیص حرکت دست و شمارش انگشتان از یک متری مقدور نباشد و کم بینا به فردی اطلاق می‌شود که میزان بینایی وی در هر دو چشم با بهترین اصلاح توسط عدسی‌های تعیین کننده بین یک دهم تا سه دهم باشد.
سنگ فرش در پیاده رو مخصوص نابینایان
